street cyberpunk

to street cyberpunk δεν ξερω αν ποτε  ειχε εκφανσεις  στην πραγματικη ζωη  (εξαιρουμενης τησ τηλεφωνιας, κατα βαση στην αμερικη ή οπου αλλου) αλλα εμαθα την παρακατω ιστορια. Μια ομαδα παιδιων πριν μερικα χρονια στην Αθηνα αγανακτισμενοι να βλεπουν την περιοχη τους να γεμιζει στοχαδια απο αυτους που αποκαλουνται "αγανακτισμενοι πολιτες" ( δεν αναφερομαστε στο κινημα των πλατειων που αρχισε φετος πριν απο ενα μηνα) βγηκαν στους δρομους και αρχισανε να ζωγραφιζουνε με τα spray. Δεν ηταν τα grafitti τους απλα ενα σχεδιο με τα γνωστα bombs και τις ταγκιες. Ηταν εργα τεχνης, ειτε stencil ειτε ελευθερες  αλλες εμπνευσεις. Την πρωτη νυχτα, ομορφηνανε τα σχολια, τη δευτερη τις γεφυρες. Ο κοσμος το αντιληφθηκε και το δεχτηκε με χαρα. Ειδε πως κατι ομορφο επαιζε, κατι ομορφο αναπτυσοταν γυρω του, εξω απο το μισος που κυριευε την περιοχη. Την τριτη μερα, σβηστηκαν πολλα απο τα εργα των παιδιων, αλλα απο το κρατος ως παρανομη κινηση, αλλα πατηθηκαν απο τους προηγουμενους "αγανακτισμενους πολιτες". Ουτε λιγο ουτε πολυ αρχισε ενας πολεμος, οι "αγανατισμενοι" να βρωμιζουν, τα παιδια να ομορφαινουν και το κρατος να σβηνει. Ασχημη φαση! Ξαφνικα η σελιδα που διατηρουσαν στο internet αρχισε να γεμιζει με επισσκεψεις και να αναπτυσονται κινησεισ και σε αλλεσ γειτονιες. Φιλοι και γνωστοι αναρτουσαν φωτογραφιες απο τις ενεργειες των παιδων, ενημερωναν στομα με στομα αλλους και αρχισε να φουντωνη το ολο σκηνικο. Πολλες οι εστιες του "προβληματος". Και φυτρωσανε και αλλες σελιδες, κι αρχισε και πολεμος  κι εκει. Στην αρχη κινηθηκανε να δουνε ποιοι ειναι αυτοι που βαρανε τα graffiti, μετα κανανε επιθεσεις στα sites και στα blogs τους. Και αργοτερα αρχισανε και οι ενεδρες τις νυχτες. Εκει ολοι γινανε πιο προσεκτικοι, και  Το κρατος δεν εμεινε απαθες, αρχισε με τα νομικα του τερτιπια να ριχνει μια μια τις σελιδες, τα blogs και να κηνθγουν νομικα οποιους εκαναν καταχωρησεις αναγνωριζοντας τους μεσω τον ip τους. Η λυση ηταν μια, στο δρομο να χτυπανε τα σχεδια τους, φωτογραφιες και ανεβασμα στα καπακια σε sites που δεν κατγραφαν στοιχεια. Ανεβασμα σε αλλα site μεσω ελευθερων υπολογιστων σε πανεπιστημια οπου καταγραφεται η ip ενος δημοσιου υπολογιστη που απαντες εχουν προσβαση( τα net cafes ειχαν καμερες και αποφεθγονταν), σπασιμο των κωδικων των routers  για χρηση wifi μεσω κινητου η και netbook και χρηση κινητων τηλεφωνων (οταν ακομα ειχαμε ανωνυμια στα κινητα μας) για ανεβασμα υλικου εκεινη ακριβως τη στιγμη που συμβαινει κατι.
Standard μερη οπου μπορουσες να εχεις προσβαση στο internet (οι κωδικοι ηταν μοιρασμενοι σε ολους και σιωπηλα μοιραζονταν και σε αλλους), κυριως κοντα σε εταρειες οπου δεν επαιζε και ο πιο αυστηρως ελεγχος, οπου υπηρχε και καποιοσ μεσα για να σιγονταρει την κατασταση αν συνεβαινε κατι. Κι αν δεν εσπαγαν οι κωδικοι, μοιραζονταν εκ των εσω.